Digitale transformatie.
Hoe transformeer je een verlaten klooster c.q. schoolgebouw van meer dan honderd jaar oud naar een moderne studentenhuisvesting?
Met die uitdaging gingen de architecten Gertjan Vlaar (Butzelaar CS Architecten) en
Harold Janssen (SATIJNplus Architecten) aan de slag.
De bouwgeschiedenis van het gebouw uit 1909 was heel helder en de bestaande structuren waren goed bruikbaar voor de transformatie tot studentenhuisvesting.
Rood en groen.
Na het verwijderen van niet waardevolle elementen
werd de historische kern zichtbaar. Oude verflagen zijn afgekrabd om het originele kleurenpalet zichtbaar te maken. Deze kleuren zijn weer teruggebracht. Met name op de begane grond zorgen rood en groen voor rijkheid.
Dynamiek.
De architecten wilden het gebouw niet alleen gebruiken, maar het ook iets teruggeven.
Er is een nieuw soort dynamiek in en om het gebouw
ontstaan doordat de bewoners het gebouw vanuit de binnenplaats – waar verschillende nieuwe entrees zijn gemaakt – benaderen.
Het middelpunt van het complex blijft de kapel op de binnenplaats, die nu ingericht is als een gemeenschappelijke
studie- en ontmoetingsruimte.
Behoud van uitstraling.
De uitstraling van het gebouw is zo veel mogelijk behouden.
Het repeterende karakter van de kamers wordt bijvoorbeeld versterkt door de raamopeningen in de gevel. Op deze manier laat de gevel zich in verschillende hoofdstukken lezen: het oorspronkelijke gebouw, al gedane wijzigingen door veranderend gebruik én een extra gecreëerde interne bouwlaag om de nieuwe functie; 257 studentenwoningen te kunnen realiseren.
Een project volgens het concept: 
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.